Projenin etkili ve verimli bir şekilde uygulanmasından AGRECO Konsorsiyumu sorumludur.

Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, AB ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü, AB Mali Yardımlar Daire Başkanlığı Program Otoritesidir ve projenin Sözleşme Makamı görevini üstlenmektedir.

Tarım ve Orman Bakanlığı projenin Nihai Faydalanıcısıdır.

Biyolojik çeşitlilik kaybı, 19. yüzyıldan başlayarak modern dünyanın kritik önem taşıyan sorunlarından biri haline gelmiştir; ülkeler görülmemiş bir hızla gelişirken bu gelişmenin bedeli “atıl” durumdaki alanların büyük kısmının, ormanların, sulak alanların ve diğer pek çok ekosistemin kaybedilmesiyle ödenmiştir. İnsan nüfusunda yaşanan patlamanın beraberinde getirdiği talep artışı, ekosistemlerin daha hızlı tahribatına ve yan ürünler nedeniyle oluşan kirliliğin artmasına yol açmıştır.

Biyoçeşitlilik kaybı tüm uluslar için otuz yılı aşkın süredir ciddi bir endişe kaynağı olmuştur. Biyoçeşitlilik konusuna daha erken aşamalarda odaklanan çeşitli kurumlar olmuş olsa da biyoçeşitliliğin küresel bir endişe halini alması yalnızca birkaç on yıl geriye gitmektedir. En fazla tehlike altında olan türler için koruma eylemlerinin koordine edilmesi ve önceliklendirilmesi amacıyla, özellikle de belirli bir ülke veya bölgenin küresel sorumluluk sahibi olduğu türler için Tür Eylem Planları hazırlanmaktadır.

Türkiye’de, biyoçeşitliliğin korunması ve doğal kaynakların sürdürülebilir yönetimine yönelik harekete geçmek üzere yasal araçlar hem anayasada hem de çok sayıda kanun ve yönetmelik kapsamında yer alan yükümlülükler çerçevesinde mevcuttur. Tehlike Altındaki Türler Projesi, Türkiye’de tehlike altındaki türlerin uzun vadede hayatta kalmasının sağlanması amacıyla yerel bilgi birikimini bir araya toplayacak, boşlukları değerlendirecek ve AB ülkelerinden iyi uygulama örneklerine paralel bir şekilde nesnel ve uyumlaştırılmış bir metodoloji önerisi getirecektir.

Projenin genel hedefi “sorumlu kurum ve kuruluşların kurumsal kapasitesinin güçlendirilmesi ve aralarındaki iş birliğinin geliştirilmesi yoluyla tehlike altındaki türlerin korunmasının teşvik edilmesi”dir. Kapsayıcı hedefse, Türkiye’de tehdit altındaki türlerin hayatta kalabilen sağlıklı popülasyonlarını artırmaktır.

Sonuç 1: Tür eylem planında yer alan koruma eylemlerinin uygulanması vasıtasıyla sorumlu bakanlıkların Türkiye’deki yabani türlerin korunmasına yönelik kapasitesinin güçlendirilmesi. Bu sonuç, projenin amacıyla doğrudan bağlantılı olan kamu kurum ve kuruluşlarının kapasite geliştirme ihtiyaçlarına yöneliktir.

Sonuç 2: Paydaşların kapasitesinin geliştirilmesi, kamuoyunda farkındalık artırılması ve doğal kaynaklar, ekosistem hizmetleri, türlerin korunmasıyla ilişkili tehdit ve risklere yönelik anlayışın geliştirilmesi. İkinci sonuç daha geniş bir yelpazede yer alan kilit önemdeki paydaşlara yöneliktir: STK’lar, üniversiteler ve vatandaşların türlerin korunmasının önemini ekosistem hizmetleri ve günlük yaşamımızla yakından bağlantı kurarak daha iyi anlaması.